چرا ویندوز نمی تواند تمام حافظه RAM را تشخیص دهد ؟
نصب یک رم جدید تقریبا کار ساده
است . کافیست که رم را روی اسلات مربوطه قرار دهید و با یک فشار کوچک در
جای خود قرار خواهد گرفت . اما برخی مشکلات که هم میتوانند سخت افزاری
باشند و همه نرم افزاری ممکن است که در روند کاری شما اخلال ایجاد کنند .
یکی از مشکلاتی که تعداد زیادی از
کاربران با آن درگیر هستند این است که ویندوز نمی تواند تمام حافظه رم
سیستم را تشخیص دهد . در این صورت شما نمی توانید از تمام میزان حافظه رم
برای اجرای برنامه های مورد نیازتان استفاده کنید . این مشکل هنگامی نمود
زیادی پیدا خواهد کرد که یک گیمر حرفه ای باشید و یا قصد انجام کارهای
سنگین و پیشرفته ( مثل مدل سازی سه بعدی و … ) با سیستم را داشته باشید .
در این مطلب قصد داریم تا به مشکلاتی که باعث بوجود آمدن چنین حالتی می
شوند اشاره ای داشته باشیم …
۱- استفاده از ویندوز ۳۲ بیتی
استفاده از ویندوزهای ۳۲ بیتی می تواند یکی از دلایلی باشد که
سیستم نمی تواند تمام حافظه رم را به درستی تشخیص دهید . در واقع نسخه های
۳۲ بیتی ویندوزهای هشت ، هفت ، ویستا ، ایکس پی محدودیت در میزان رم
پشتیبانی شده دارند . در نسخه ۳۲ بیتی این ویندوزها نمی توانید بیش از ۴
گیگابایت رم استفاده کنید . در صورتی که بیش از ۴ گیگابایت رم در اختیار
دارید بهتر است از نسخه های ۶۴ بیتی استفاده کنید . در نسخه های ۶۴ بیتی
اکثر سیستم عامل ها و همچنین نسخه های مختلف ویندوز می تواند خیال تان راحت
باشد که مشکلی پشتیبانی از حافظه های زیاد رم را نخواهید داشت . در صورتی
که نمی دانید از ویندوز ۳۲ یا ۶۴ بیتی استفاده می کنید یا خیر می توانید
روی آیکون My Computer راست کلیک کرده و گزینه Properties را بزنید . سپس
در پنجره باز شده و در قسمت System type می توانید ۳۲ یا ۶۴ بیتی بودن
ویندوز را مشاهده کنید .
۲- ویرایش ویندوز شما دارای محدودیت رم است
گذشته از خود ویندوز ، مسئله دیگری که وجود دارد مربوط به
ویرایش ویندوز مورد استفاده شما است . همانطور که می دانید ویندوز دارای
ویرایش های مخلتفی است . ویرایش هایی مثل استارتر ، هوم بیسیک که برای
کاربران خانگی در نظر گرفته شده اند و قیمت پایینی هم دارند . ویرایش های
دیگری نیز مثل آلتیمیت و سازمانی نیز وجود دارند که مخصوص افراد و سازمان
هایی است که می خواهند به تمامی قابلیت های ویندوز دسترسی داشته باشند و
مسلما برای دسترسی به این قابلیت های نامحدود نیز باید هزینه زیادتری نیز
پرداخت کنند . البته مسئله پرداخت هزینه برای استفاده از سیستم عامل ها و
نرم افزارها عملا در ایران بی معنا و مفهوم است
در نسخه هایی که مخصوص کاربران خانگی است از نظر پشتیبانی از
حافظه های رم نیز محدودیت های اعمال شده است . مثلا در نسخه ۶۴ بیتی ویرایش
هوم بیسیک ویندوز ، شما نمی توانید بیش از ۸ گیگابایت رم استفاده کنید .
اما در نسخه هایی مثل آلتیمیت ، پروفشنال و یا سازمانی می توانید حداکثر از
۱۹۲ گیگابایت رم استفاده کنید که البته در دنیای واقعی هیچ کاربر خانگی از
۱۹۲ گیگابایت رم استفاده نخواهد کرد .
در صورتی که مایل به مشاهده لیست کامل ویرایش های مختلف
ویندوز و محدودیت های پشتیبانی از میزان رم آنها هستید ، می توانید به
لینکی که در پایان مطلب قرار گرفته است مراجعه نمایید .
۳- تخصیص میزانی از حافظه رم به کارت گرافیک داخلی و یا دیگر سخت افزارها
برخی قطعات سخت افزاری سیستم شما اغلبا از حافظه رم برای
انجام سریع تر کارهای خود استفاده می کنند . به عنوان مثال اگر دستگاه شما
از کارت گرافیک مجزا استفاده می کند ، باید بدانید که کارت گرافیک سیستم
شما دارای یک حافظه رم داخلی است و به همین دلیل دیگر از رم سیستم شما
استفاده نخواهد کرد . اما در صورتی که سیستم شما از پردازنده گرافیکی داخلی
( که با نام گرافیک onboard نیز شناخته می شود ) استفاده می کند باید
متوجه این مورد باشید که این نوع پردازنده های گرافیکی ، بخشی از رم سیستم
شما را به عنوان حافظه ویدئویی خودشان استفاده می کنند . البته این مسئله
همیشه هم برای پردازنده های گرافیکی نیست . در برخی موارد نیز مقداری از رم
سیستم شما به دیگر قطعات مثل سخت افزارهای شبکه ای تخصیص داده می شود .
در صورتی که می خواهید بدانید که چه مقدار از رم سیستم برای
دیگر سخت افزارها رزرو می شود و چه مقداری نیز توسط ویندوز قابل استفاده
است ، می توانید روی آیکون My Computer راست کلیک کرده و منوی Propreties
را انتخاب کنید . در پنجره باز شده در مقابل عبارت Installed memory دو عدد
را مشاهده خواهید کرد . عدد خارج از پرانتز مربوط به حافظه قابل استفاده
توسط ویندوز می شود . عدد داخل پرانتز نیز میزان حافظه رزرو شده برای سایر
سخت افزارها را نشان می دهد . در تصویر زیر مشاهده می کنید که حدود ۱۰۰
مگابایت فضا به دیگر سخت افزارها اختصاص داده شده است و ۱۱٫۹ گیگابایت نیز
توسط ویندوز قابل استفاده می باشد .
۴- مادربورد شما محدودیت استفاده از رم دارد
شاید جالب باشد ؛ اما باید بدانید که مادربوردها نیز می
توانند محدودیت در استفاده از رم داشته باشند . در واقع باید بدانید که
اتصال رم به مادربورد به معنای آن نیست که مادربورد هم بتواند از همه ظرفیت
آن استفاده کند .
برای اینکه مشخص شود که مادربوردتان می تواند همه رم های شما
را تشخیص دهد ، باید به بایوس سیستم مراجعه کنید . برای شروع کار ، سیستم
را ریست کنید و پس از بوت شدن مجدد سیستم ، کلیدی که روی صفحه نمایش داده
می شود را بفشارید . این کلید معمولا F2 یا Delete است . هنگامی که وارد
صفحه بایوس شدید ، به قسمت System information بروید . در این قسمت به
احتمال بسیار زیاد بخشی وجود دارد که تعداد و میزان رم موجود در سیستم را
به شما نشان خواهد داد .
نکته : در صورتی که با فشردن دکمه های F2 یا delete نتوانستید
به بایوس دسترسی پیدا کنید ، بهتر است که دفترچه راهنمای مادربورد را
مطالعه کنید .
در صورتی که در بخش بایوس توانستید همه رم های خود را مشاهده
کنید ولی ویندوز نمی تواند همه ی آنها را تشخیص دهد ، نتیجه می گیریم که
مشکل از ویندوز است . همچنین اگر در بایوس نتوانستید بعضی از رم های خود را
ببینید ، این مورد نشان دهنده این است که دارای یک مشکل سطح پایین هستید .
البته سطح پایین نه به این معنا که مشکل شما کوچک و ناچیز باشد . منظور
مشکلاتی مثل محدودیت های مادربورد و یا معیوب بودن یکی از رم ها است . برای
اینکه دلیل بروز مشکل نیز مشخص شود ، بهتر است که مشخصات مادربورد و رم ها
را به یک فرد متخصص در زمینه سخت افزار بدهید .
۵- درست قرار نگرفتن رم در اسلات
در صورتی که مطمئنید مادربوردتان مشکل مربوط به پشتیبان از
میزان حافظه بالای رم ندارد ، اما در عین حال برخی از رم ها در بخش بایوس
نمایش داده نمی شوند ، ممکن است به این دلیل باشد که در هنگام نصب رم ها ،
آنها را به درستی در اسلات مربوطه قرار نداده اید .
برای حل مشکل باید ابتدا برق ورودی به سیستم را با استفاده از
کلید پشت کیس قطع کرده و سپس کیس را باز کنید . اکنون مطمئن شوید که بدن
تان دارای الکتریسیته ساکن نباشد . چون در صورتی که بدن تان الکتریسیته
ساکن داشته باشد ، باعث آسیب دیدن و نهایتا از دست دادن قطعات مهم سیستم
خواهد شد . بهترین روش برای جلوگیری از آسیب های احتمالی ، استفاده از
دستکش لاتکس ( مشابه دستکش های پزشکان ) است .
حالا رم ها را یکی یکی خارج کرده و سپس با احتیاط آنها را
دوباره در جای خودشان قرار دهید و مطمئن شوید که محکم در جای خود قرار
دارند . در صورتی که دوباره آنها را به شکل نادرست در اسلات ها قرار دهید ،
کامپیوترتان نمی تواند آنها را تشخیص دهد .
در برخی مواقع نیز لازم است که رم را در یک اسلات مشخص قرار
دهید . برای کسب اطلاعات بیشتر بهتر است به دفترچه راهنمای مادربوردتان
مراجعه کنید . همچنین برای اینکه مشخص شود که مشکل مربوط به کدام یک از رم
هاست ، می توانید یک به یک آنها را از اسلات خارج کرده و سیستم را تست کنید
.
۶- مشکلات ناشی از رم های معیوب
گاهی اوقات نیز نه مشکل از سیستم عامل است و نه مادربورد .
بلکه مشکل مربوط به خود رم می شود . اگر می خواهید رم های موجود در سیستم
را تست کنید ، می توانید از ابزارهایی نظیر memtest86 یا ابزارهای داخلی
ویندوز مثل Windows Memory Diagnostics Tool استفاده کنید .
اگر تست رم ها با خطا مواجه شد ، بهتر است که رم ها را یک به
یک خارج کرده و عملیات تست رم ها را مجددا آغاز کنید تا مشخص شود که اشکال
از کدامیک از رم ها است .
مواردی که در قسمت بالا خواندید ، برخی از دلایل عمده ی مربوط
به مشکل شناسایی نشدن رم ها توسط سیستم عامل بود . آیا شما هم تا به حال
چنین مشکلاتی را داشته اید ؟ روشی متفاوتی برای حل آنها پیدا کرده اید ؟
تجریبات خودتان را با ما در بخش نظرات در میان بگذارید .
