داستان خیلی هم پیچیده نیست، پای صحبت کسانی که از خانه فرار کرده*اند، بنشینید معلوم می*شود ناسازگاری با خانواده مهم*ترین عامل فرار است. البته به این مشکل باید خودخواهی فرارکننده، فقر و وحشت ازحضور در خانه را نیز اضافه کرد. شاید بد نباشد که بدانید تعدادی از بچه*های فرار را کسانی تشکیل می*دهند که نان*آور خانواده*شان در یک تصادف جان خود را از دست داده و در سال*های اخیر تعداد فرار دختران از پسران پیشی گرفته است.رییس انجمن مددکاران ایران درباره ارتباط فرار افراد از خانه با مرگ نان*آور یا سرپرست خانواده معتقد است که این دو عامل ارتباطی غیرمستقیم باهم دارند و تصادف، بالقوه نمی*تواند عاملی برای فرار از خانه باشد. حسین موسوی چلک در این باره به «حمایت» می*گوید: در هیچ یک از نتایج پژوهش*هاییکه در مورد فرار از خانه انجام شده، تصادف عاملی برای فرار نبوده است؛ اما تصادفی را که منجر به فوت پدر و بی*سرپرست شدن و یتیم شدن بچه*ها شده است ، می*توان عاملی برای فرار از خانه دانست.
قیافه شهر*ها فرار زاست
وی با بیان اینکه عواملی از جمله ساختار کلان شهرهای کشور می*تواند به فرار افراد از خانه منجر شود، می*گوید: ساختار کلان*شهرهای کشور این معضل اجتماعی را تشدید می*کند؛ برای نمونه معماری شهری، مبلمان شهری و رنگ*هاییکه در شهرها مورد استفاده قرار می*گیرد، افسردگی را تشدید می*کند و زمینه*های بروز جرم را فراهم می*آورد. رییس انجمن مددکاران ایران کسب استقلال مالی، خشونت*های خانوادگی، شکست در زندگی،ارتکاب جرم، برقراری رابطه با جنس مخالف، کسب آزادی و رهایی از امرونهی*های والدین باعث می*شود فرد از خانه فرار کند.
فرار برای برآورده شدن نیازها
غنچه راهب، آسیب*شناس نیز محیط آشفته خانه و برآورده نشدن نیازهای اعضای خانواده را یکی از دلایل ترک خانه از سوی این افراد می*داند. وی در این باره به «حمایت» می*گوید: وقتی که نیازهای اساسی افراد در خانه برآورده نشود، میل افراد به ترک و فرار از خانه بیشتر خواهد شد. این عضو هیأت علمی دانشگاه علوم بهزیستی، اغفال و فریب خوردن دختران و پسران، گروه*های دوستینامناسب، روش*های تربیتی سخت*گیرانه و استبدادی والدین، غفلت و بی*توجهی آنان به بچه*ها، گرفتار شدن در باندهای اجتماعی، ازدواج*های اجباری را از عوامل ناامن شدن خانه برای فرزندان و تشدید فرارها شده*اند.
وی ادامه می*دهد: بچه*هایی که از سوی والدین به زور برای کسب درآمد به خیابان فرستاده می*شوند نیز بخشی از جامعه بزرگ فراریان از خانه را تشکیل می*دهند. این بچه*ها بعد از مدتی دیگر میلی به برگشت ندارند و به همین دلیل درگیر باندهای خلافکار می*شوند و آسیب*های اجتماعی فراوانی به خود و جامعه وارد می*کنند.
مشکلات خانوادگی، عامل اصلی
در میان همه دلایلی که برای فرار شمردیم مشکلات خانوادگی علت 60 درصد از فرارهای استان چهارمحال و بختیاری را به خود اختصاص می*دهد. عباس بخشی، کارشناس بهزیستی این استان در این باره می*گوید: فرار از خانه به طور عمدهتوسط افراد ناآگاه و جوانان زیر 20 سال در استان صورت می*گیرد. وی با بیان اینکه بیشترین آمار فرار از منزل در استان را زنان به خود اختصاص
داده*اند، تصریح می*کند ازهم*گسیختگی خانواده، اختلافات خانوادگی، بدرفتاری خانواده با آنان و بی*توجهی خانواده به نیازها و نحوه ارتباط با اجتماع را از مهم*ترین دلایل ترک منزل است.
رییس اورژانس اجتماعی بهزیستی گچساران، از توابع کهگیلویه *و بویراحمد نیزاز شیوع فرار دختران در این شهرستان طی 2 سال اخیر خبر می*دهد و می*گوید:سن اکثر دختران فراری این شهرستان در محدوده ۱۵ تا ۲۵ سال است، در این میان خانواده*ها می*توانند با ارتباط مناسب با فرزندان و رفع نیازهای مادی و عاطفی آنها تأثیر بسیار زیادی در پیشگیری از انواع آسیب*های اجتماعی به خصوص فرار دختران از خانه داشته باشند. عزیزالله دیلمی آشفتگی و درهم*ریختگی خانواده*ها، اختلافات خانوادگی، اعتیاد والدین، جدایی والدین از همدیگر و نبود صمیمیت در میان اعضای خانواده را از مهم*ترین دلایل فرار دختران از خانه دانست.
دخترانی که یا فرار می*کنند یا خودسوزی
مدیر کلینیک مددکاری همراه استان ایلام نیز در این باره می*گوید: در استانایلام سابقه فرار دختران به دلیل افسردگی زیاد است. حیران پورنجف ادامه می*دهد: دخترها می*داند وقتی از خانه فرار کند، سرنوشتی بدتر از آنچه در خانه داشتند برایشان اتفاق خواهد افتاد؛ ولی هیچ کس به مشکلاتی که در خانه این افراد رخ می*دهد، توجه نمی*کند. برای رفع این مشکل باید به خانه بچه*های فراری ایلام رفت.
