ادامه كوسه
کوسه‌ها ماشین‌های هستند که برای شکار تنظیم شده‌اند. آنها که متکی به حس
شنوایی مخصوصشان برای گرفتن شکار هستند، می‌توانند ارتعاش صدا را در
فاصله‌ای بیش از ۳,۰۰۰ پا تشخیص دهند. کوسه‌ها مخصوصاً به ارتعاشات با
بسامد پایین که از طرف شکار منتشر می‌شوند، حساسند. ارتعاش صدای بلندگوها
که شبیه صدای ماهی زخمی است، کوسه‌ها را به حالت جنون و از خود بیخودشدگی
می‌برد. هرچه که کوسه به شکار نزدیک‌تر می‌شود، حس بویایی‌اش بیشتر به کار
می‌افتد. کوسه‌ها می‌توانند یک قطرهٔ خون را در ۲۵ گالن آب تشخیص دهند
آب، درون سوراخ‌های بینی کوسه‌ها که در بخش تحتانی حلزونی شکل قرار گرفته
است جاری می‌شود. همچنین کوسه‌ها منافذی کوچک برای جذب سیگنال‌های
الکتریکی، که در هنگام حرکت حیوانات ایجاد می‌شود، دارند. این منفذها مانند
یک حس اضافی می‌مانند که به کوسه‌ها در یافتن شکار کمک می‌کند، حتی اگر
این موجود بداقبال در زیر شن‌ها مخفی شده باشد.همچنین دارای یک بخشی به نام
آمپول لورنزینی نیز هستند که یک سیستم حسی بسیار قوی محسوب می‌شود که در
قسمت پشتی و تحتانی پوزه حیوان قرار می‌گیرد
دندان‌ها
دندان‌های یک کوسه
کوسه‌ها به طور مداوم دندان‌هایشان را استفاده می‌کنند و از دست می‌دهند.
برخی از گونه‌ها در طول عمر خود نزدیک به ۳۰ هزار دندان درمی‌آورند. عمل
جایگزینی دندان در این جانوران دریایی همیشه رخ می‌دهد. هریک از دندان‌های
کوسه در ردیفی واقع شده است که با شکستن یکی، دیگری جایگزین آن می‌شود. وجه
تمایز کوسه‌ها از دیگر حیوانات به جز دندان‌های آنها در اسکلتشان است.
اسکلت کوسه‌ها به جای استخوان، از مادهٔ غضروفی انعطاف پذیری است و چون
غضروف از استخوان سبکتر است، بنابراین کوسه‌ها برای شنا کردن نسبت به یک
ماهی استخوانی انرژی کمتری مصرف می‌کنند. پوست سختی تمام بدن کوسه را پوشش
داده است و
فلس‌های خمیده‌ای که جهت آنها به عقب است، پوست را به سختی یک ورق سمباده
می‌کنند که کوسه را از آسیب محافظت می‌نمایند. همچنین این فلس‌ها هنگامی که
کوسه در حال شنا کردن است نیروی مقاوم آب را کاهش می‌دهند_
