گرگها معمولاً زیر ریشه و تَنهِ درختان افتاده و یا حفرهایی که بوسیله
جانوران دیگر ساخته شده بسر می‌برند، احیاناً در سوراخ کوه‌ها نیز آشیانه
می‌گیرند، گرگها در جلگه‌ها و جنگلها و مناطق کوهستانی دیده می‌شوند. گرگ
حیوانی بسیار خطرناک است.
این گوشتخوار بسیار باهوش به صورت اجتماعی و در گروههای ۲۰ تایی زندگی
می‌کند. در داخل هر گروه یک جامعه طبقاتی بخوبی تنظیم شده وجود دارد که
توسط یک نر و ماده غالب هدایت و رهبری می‌شود، گروههای خانواده گرگها،
قلمرو گسترده‌ای تا هزار کیلومتر متر مربع را اشغال می‌کنند (۴۰۰ مایل
مربع). اعضاء یک گروه (گله) برای ردگیری، محاصره و کشتن طعمه‌های بزرگ مثل
گوزن کانادایی با همدیگر همکاری می‌کنند.از زیر گروههای آن می‌توان به گرگ
مکزیکی اشاره کرد.
گرگ‌های خاکستری پس از انسان بطور طبیعی گسترده‌ترین پستانداران بر روی
زمین هستند. البته امروزه به علت پیشروی انسان‌ها، گرگها بسیاری از مناطق
زندگی قبلی خود را از دست داده‌اند.
گرگ‌های خاکستری بطور متوسط ۸ تا ۱۲ سال عمر می‌کنند. در حالت حفاظت‌شده آنها قابلیت زندگی تا ۲۰ سال را نیز دارند.
طول بدن اکثر گرگ‌های خاکستری بین ۱۰۰ تا ۱۶۰ سانتی‌متر، طول دمشان ۳۰ تا
۵۰ سانتی‌متر، قد ۵۰ تا ۱۰۰ سانتی‌متر و وزنی بین ۱۵ تا ۸۰ کیلوگرم دارند.
گونهٔ مذکر معمولاً ۲۰ درصد بزرگ‌تر از گونه مونث است.
رنگ گرگ‌های خاکستری بطور اصلی خاکستری یا قهوه‌ای است اما می‌تواند طیف
رنگی سفید تا سیاه را نیز شامل شود. نواحی شکم و گلوی گرگها معمولاً رنگ
روشن‌تری نسبت به مابقی نواحی بدن دارد.
گرگ‌های خاکستری در دسته‌های ۸ تا ۳۵ تایی زندگی می‌کنند و یک آلفا (گرگ
مونث) رهبری گروه را بر عهده دارد. گرگها توسط ایجاد بو، صدا (شامل زوزه)،
حالت چهره و بدن با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند.
گرگ‌های خاکستری زیرگونه‌های فراوانی دارند که از آن جمله می‌توان به گرگ کوهستان راکی، گرگ قطبی،
گرگ مکزیکی، گرگ ژاپنی و گرگ ایرانی اشاره کرد.
